روز گذشته عطا محمد نور والی ولایت بلخ در همایش حمایت مردم سمنگان از ائتلاف نجات افغانستان، سخنانی آتشین به آدرس حکومت و همچنین آقای حکمتیار حواله کرد که در آیینۀ آن، التهاب اوضاع سیاسیِ کشور و چشم انداز دلهره آورِ آینده را می توان به تماشا نشست.
آقای نور ضمن نام بردن از حکمتیار به عنوان یک (تسلیمی)، از مواضعِ قومی، مذهبی و سیاسیِ خصمانه و تفرقه افکنانۀ او یاد کرد و در خلال آن ها، از سابقۀ سوءِ این چهره در دوران جهاد و مقاومت و همچنین از عهدشکنی ها و سرسپرده گی هایِ وی از گذشته تا اکنون مواردی را خاطرنشان ساخت.
آقای نور حکومتِ موجود را انحصارگر، تفرقه انگیز، ناسپاس، توطیه چین، بیگانه با آرمان های مردمِ افغانستان و متکی و مغرور به قدرت های بیرونی خواند و افزود گرداننده گان اصلیِ این حکومت هر روز به دنبال طرح نقشۀ حذفِ چهره های اصیل و روی کار آوردنِ چهره های مطابق با ایده ها و برنامه های شان هستند.
والی ولایت بلخ همچنین به دوستان بین المللی و کشورهای حامیِ افغانستان به ویژه ایالات متحده، قاطعانه توصیه کرد که در مسیر توطیه ها و برنامه های غلطِ تعداد معدودی از ارگ نشینان قرار نگیرند و به خواسته های توده های میلیونیِ مردم احترام بگذارند. او در خطاب به جامعۀ جهانی گفت که ما بر ضد تروریسمِ طالبانی و داعشی و همچنین حمایت گرِ برنامه های جهانی برای صلح و سازنده گی هستیم، ولی هرگز نمی توانیم از آرمان های مردم مان عقب نشینی کنیم.
این سخنان تند و جدیِ آقای نور که برخی از آن ها به گفتۀ ایشان از سرِ ناچاری و بر اساسِ واکنش های خصمانۀ جانبِ مقابل، به بیان آمده با موجِ تشویق و احساساتِ مردمِ حاضر در محفل و همچنین کاربران شبکه های اجتماعی مواجه شد.
اظهارات عطا محمد نور نه تنها به عنوان والی بلخ، بلکه به عنوان برجسته ترین چهرۀ جمعیت اسلامی افغانستان، اوضاعِ ملتهبِ سیاسی کشور و موج اختلاف و تفرقۀ ایجاد شده در افغانستان را رونما می سازد؛ التهاب و افتراقی که پردازندۀ اصلی آن، حکومتی موصوف به (وحدت ملی) است.
در چند سال پسین، به رغم همۀ شعارهای پُررنگ و لعابِ آقای غنی، وجهِ بارزِ چهرۀ حکومتِ وی، (تفرقۀ قومی، زبانی، سیاسی و مذهبی) بوده است و این یکی از دردناک ترین طنزهای تلخ تاریخ سیاستِ جهان خواهد بود که حکومتی که برای تحقق وحدت ملی تشکیل شده بود، به مهندسی نفاق و تفرقه پرداخت و در عرض سه سال توانست این نفاق را از سالون های ارگ به خانه های تمامِ مردم کانال کشی کند.
آقای غنی در این چند سال، چنان آشفته و پریشان عمل کرده است که همۀ کارشناسان سیاسی از تحلیل وضعیت افغانستان و اقداماتِ ارگ عاجز مانده اند. معمولاً کارشناسان، تصمیمات سیاسی را با نیت خوانی سیاست گذار و تشخیص منافعِ او تحلیل می کنند؛ اما آقای غنی چنان فضای سیاستِ افغانستان را گل آلود کرده که حتا منافع شخصی و تیمیِ وی را به درستی نمی توان در این میان تشخیص کرد. بیشتر اوقات احساس می شود که آقای غنی در خصومت با خود به سر می برد؛ زیرا بی نظمی و تفرقۀ ایجاد شده در کشور، نخست از همه اعتبار و وجاهتِ او به عنوان مقامِ اول در افغانستان را به باد داده و در نهایت، سقفِ ارگ را بر سرِ ارگ نشینان فرود خواهد آورد.
برنامه های انحصارگرانۀ آقای غنی و دسیسه چینی های ارگ برای به زیر کشیدنِ این و آن، چنان آهنگِ شتابناک و عجولانه دارد که به جای بقا، فروپاشی حاکمیتِ فعلی را تضمین می کند. حکومتِ تحت رهبری آقای غنی، اکنون به حکومتی غرق شده در اختلاف و بی اعتمادی و صفحه یی شرم آور در تاریخ افغانستان تبدیل شده است. هرچند دو سال به آغاز برگزاری دور بعدیِ ریاست جمهوری باقی مانده، اما از همین حالا می توان آهنگِ ناکامی و ختمِ حکومت داریِ موجود را شنید و به مردم افغانستان گفت: (به فکر حکومتی دیگر و نظامی شایسته تر باشید!)
منبع: ماندگار
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/8280
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
